Εδώ τα πρώτα σημάδια πράσινης μπογιάς και οι στοιβαγμένες πέτρες που υπάρχουν δείχνουν την πορεία του μονοπατιού. Το μονοπάτι πάντοτε με κατεύθυνση δυτική τραβερσάρει από τα δεξιά (βόρια) την πλαγιά για να μπει μέσα στο πυκνό δάσος του Ράντη. Το δάσος αυτό, ένα πραγματικό μνημείο της φύσης που δικαίως έχει ενταχθεί στις προστατευμένες περιοχές της NATURA 2000, αποτελείται από αριές (χαμηλό είδος βελανιδιάς), πρίνους, κουμαριές και άνδρακλες ένα είδος κουμαριάς με λεπτό και λείο κορμό. Αδιαπέραστο σε πολλά σημεία και εντελώς σκοτεινό λόγο της πυκνότητας του και του ακανόνιστου σχήματος των κορμών των δένδρων, είναι ένα από τα ομορφότερα, σπανιότερα και ιδιόμορφα δάση της Ελλάδας.
Βγαίνοντας από το δάσος του Ράντη, κατηφορίζουμε για λίγο μέχρι το χαρακτηριστικό διάσελο «Σταυρί» με το μικρό δασάκι. Εδώ υπάρχει μια σημαντική διασταύρωση όπως υποδηλώνουν και τα σημάδια με πράσινη μπογιά που υπάρχουν: Αριστερά και νότια κατευθυνόμαστε προς το χωριό Μαγγανίτης, δεξιά και βόρια προς τα χωριά της Μεσαριάς, ενώ ίσια προς τα δυτικά προς τα Αμμούδια και την περιοχή των Ραχών. Αφού ανηφορίσουμε την πλαγιά καταλήγουμε στην κορυφή του Παπουτσοκρύφτη απ’ όπου διακρίνουμε πια τον Μαγγανίτη και όλη την απότομη νοτιοδυτική πλευρά της Ικαρίας ενώ αν βοηθήσει ο καιρός μπορούμε να διακρίνουμε και την Νάξο στο βάθος. Από τον Παπουτσοκρύφτη κατηφορίζουμε με κατεύθυνση πάντοτε προς τα δυτικά προς το πλάτωμα που βρίσκεται μπροστά μας και στην συνέχεια ανηφορίζουμε τον Μεγάλοφο. Το μονοπάτι στο σημείο αυτό έχει διαβρωθεί από τις βροχές όμως διακρίνεται εύκολα. Μετά την κορυφή του Μεγάλοφου το τοπίο αλλάζει, γίνεται πετρώδες με τους χαρακτηριστικούς στρογγυλούς ογκόλιθους που κυριαρχούν σε όλη την νοτιοδυτική πλευρά της Ικαρίας. Πορευόμαστε ανάμεσα στους ογκόλιθους και τελικά κατηφορίζουμε σιγά – σιγά μέχρι τα Αμμούδια. Τα Αμμούδια, ένα οροπέδιο με αμμώδες έδαφος και εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς, αποτελεί σημαντικό σταυροδρόμι της περιοχής. Από εδώ με κατεύθυνση δυτική καταλήγεις στο Πέζι ή στο Καρκινάγρι, προς τα νότια στο Μαγγανίτη, προς τα βόρια στην περιοχή των Ραχών και προς τα ανατολικά προς τον Αγ.Κήρυκο.
Χαρακτηριστικό σημείο του οροπεδίου είναι η μικρή καλύβα που υπάρχει στο κέντρο του - οι ντόπιοι την ονομάζουν «Το σπιτάκι της Μαμής» - όπου μπορεί κάποιος να ξεκουραστεί.