Είναι το τρίτο στη σειρά γεφύρι στο ρέμα της Μουσθένης  και το μεγαλύτερο από όλα τα υπόλοιπα. Το όνομά του προέρχεται από τον  ιδιοκτήτη του παλιού αρχοντικού στο δυτικό άκρο του. Στο αρχοντικό αυτό αξίζει να πούμε ότι εγκαταστάθηκε η γεννήτρια που ηλεκτροδοτούσε το χωριό μέχρι τις αρχές του 50 ενώ στον ίδιο χώρο λειτούργησε και ο πρώτος ηλεκτρικός μύλος.

Το γεφύρι κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα (πιθανότατα το 1902) με δαπάνη τόσο της τοπικής κοινότητας όσο και του μπέη της Δράμας στον οποίο υπάγονταν διοικητικά όλη η περιοχή του Παγγαίου.⁽¹⁾  Μαρτυρίες αναφέρουν πως κατά την ημέρα των εγκαινίων του, η χριστιανική κοινότητα τέλεσε αγιασμό στην δυτική πλευρά του ενώ η μουσουλμανική, θυσίασε μοσχάρι (κουρμπάνι) στην ανατολική πλευρά.⁽²⁾

Οι άψογα λαξευμένες πέτρες της καμάρας του σχηματίζουν δύο σειρές με την δεύτερη να προεξέχει ελαφρά ενώ μια τρίτη  λεπτότερη στεφανώνει τις υπόλοιπες. Για συνδετικό υλικό έχει χρησιμοποιηθεί  κουρασάνι και φέρει και χαμηλά πέτρινα στηθαία. Το οριζόντιο κατάστρωμά του είναι ασφαλτοστρωμένο καθώς διευκολύνει μέχρι και σήμερα την διέλευση πεζών και οχημάτων. Το καλοκαίρι δύσκολα διακρίνεται εξ' αιτίας της πυκνής φυλλωσιάς των πλατάνων του ρέματος.  Παραφωνία στην αισθητική του αποτελεί ο μπλε αγωγός που έχει τοποθετηθεί  στην ανάντη πλευρά του.  

Το συναντάμε ακολουθώντας από την εκκλησία για 250 μέτρα τον δρόμο στα δεξιά του ρέματος.

1. Προφορική μαρτυρία Δ.Καρατζόλα κάτοικου Μουσθένης.
2. Γ. Τσότσος "Μακεδονικά γεφύρια" 1997 (σελίδα 132). 

Χάρτης:

Συντεταγμένες: 40.863330° Ν / 24.111238° Ε

Φωτογραφίες: