Μαυράτο-Πούντα

(Διάσχιση Κορυφογραμμής) (5 ώρες)

Η διαδρομή αυτή δεν ακολουθεί κάποιο από τα παλιά μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της Ικαρίας για να επικοινωνούν αλλά διασχίζει την ράχη του νησιού από τα ανατολικά προς τα δυτικά περνώντας από τις ψηλότερες κορυφές. Γι' αυτό έχει και το μεγαλύτερο ορειβατικό ενδιαφέρον απ’ όλες τις άλλες διαδρομές του νησιού.

Πρόβλημα προσανατολισμού δεν έχουμε αφού κινούμαστε συνέχεια επάνω ή κοντά στην κορυφογραμμή αλλά θέλει προσοχή στην περίπτωση ομίχλης ή βροχής (πολύ συχνό φαινόμενο για την κορυφογραμμή) επειδή συναντάμε αρκετά σημεία απότομα και εκτεθειμένα.

Πανοραμική άποψη της διάσχισης.

 

Ακολουθούμε την διαδρομή  Μαυράτο - Καψαλινό Κάστρο όπως περιγράφετε στην αντίστοιχη ενότητα μέχρι την χαρακτηριστική ράχη αμέσως μετά την πέτρινη καλύβα. Στο σημείο αυτό υπάρχει και ταμπελίτσα που δείχνει τις κατευθύνσεις. Εμείς αφήνουμε το μονοπάτι και ανηφορίζουμε την πλαγιά για να βρεθούμε στο ψηλότερο σημείο της. Ακολουθούμε πια την ράχη του βουνού και σε λίγη ώρα φτάνουμε στο ψηλότερο σημείο του νησιού τον Εφανό ή Φάρδη (1040μ.). Από εδώ μπορούμε να έχουμε μια συνολική εικόνα της μορφολογίας του εδάφους της Ικαρίας. Συνεχίζουμε πάντοτε με δυτική κατεύθυνση προς την πετρώδη κορυφή του Τσολιά. Το έδαφος όσο περπατάμε γίνεται πιο κακοτράχαλο και πετρώδες. Στο πρώτο βράχινο εμπόδιο που συναντάμε το παρακάμπτουμε από αριστερά περνώντας ακριβώς πάνω από το μικρό δασάκι με τους πρίνους. Εδώ το μονοπάτι μετατρέπεται σε ένα στενό ζωνάρι στην απότομη πέτρινη πλαγιά που μας οδηγεί στο στενότερο σημείο της κορυφογραμμής πλάτους μόλις ενάμιση μέτρου ανάμεσα σε δύο βράχινους όγκους ενώ δεξιά και αριστερά χάσκουν οι απότομες πλαγιές του βουνού. Το σημείο αυτό οι ντόπιοι το ονομάζουν Κακό Καταβασίδι λόγω της επικινδυνότητας του, ιδιαίτερα όταν βρέχει ή έχει ομίχλη. Εμείς πρέπει να ανεβούμε με προσοχή τον απότομο και εκτεθειμένο βράχο που βρίσκεται μπροστά μας για να συνεχίσουμε την πορεία μας. Από εδώ και μετά η ράχη πάλι φαρδαίνει και αφού ανηφορίσουμε το υποτυπώδες μονοπάτι φτάνουμε ακριβώς κάτω από την απότομη κορυφή του Τσολιά που είναι ένας σωρός από στοιβαγμένες μαύρες πέτρες. Την παρακάμπτουμε από δεξιά υπερπηδώντας τους διάσπαρτους μαύρους ογκόλιθους τους οποίους πρέπει να σκαρφαλώσουμε αν θέλουμε να φτάσουμε μέχρι την κορυφή. Αφού προσπεράσουμε τον Τσολιά το έδαφος γίνεται πιο ομαλό και σε μισή ώρα φτάνουμε στην περιοχή Δοκίμι όπου καταλήγουν και τα μονοπάτια από Αρέθουσα και Χρυσόστομο. Συνεχίζουμε πάντοτε την πορεία μας ακολουθώντας την κορυφογραμμή και έχοντας υπέροχη θέα προς τους γκρεμούς της απότομης νότιας πλευράς. Τα βράχινα εμπόδια που συναντάμε τα προσπερνάμε από τα δεξιά, προσπαθώντας να μην χάνουμε την επαφή με την κορυφογραμμή και φτάνουμε στην κορυφή της Πούντας (905 μ.). Από εδώ διακρίνουμε απέναντι μας το βουνό Κεφάλα με το Κάστρο του Κοσκινά να δεσπόζει στην κορυφή του. Κατηφορίζουμε για λίγη ώρα ακόμα και φτάνουμε σε χωματόδρομο, τον διασχίζουμε κάθετα και καταλήγουμε στο εκκλησάκι του Αγ. Δημητρίου στον κεντρικό δρόμο που έρχεται από τα Κοσοίκια και τον Εύδηλο. Η διάσχιση αυτή με ευνοϊκό καιρό διαρκεί γύρω στις 6 ώρες.

 

 

Η κορυφογραμμή μετά το Καψαλινό κάστρο.

 

Από την ράχη του βουνού έχουμε καταπληκτική θέα προς τους Φούρνους και τη Σάμο.

Ο Αγ.Κήρυκος διακρίνεται κάτω δεξιά.

 

Η κορυφή Τσολιάς όπως φαίνεται από τον Εφανό. Η διαδρομή περνάει ακριβώς πάνω από το δάσος που διακρίνεται στην αριστερή πλαγιά για να καταλήξει στο δυσκολότερο πέρασμα, το "Κακό Καταβασίδι".

 

Καθώς πλησιάζουμε το Κακό Καταβασίδι το έδαφος γίνεται όλο και πιο πετρώδες.

 

Η κορυφογραμμή της Ικαρίας από τον Παπουτσοκρύφτη.